Mike Sanders Body cavity grease
provides cavity protection and under-sealing for blank, corroded and painted
surfaces. This is the only product (according to independent tests) that
provides long term seam penetration and also protects better than its
competitors. It is suited to all types of vehicles, vintage and classic, new and
used of all ages. It does not have to be applied by a garage, it can be applied
by a ‘do-it-yourself’ enthusiast with the right equipment. This is 100% product
i.e. it contains no solvents which results in no lasting odors in the vehicle
and therefore safe for the occupants. Mike Sanders Anti-corrosion-grease has
been tested by several independent German car magazines. It is the best rust
prevention grease on the market.
Mike Sanders Rostschutzmittel im Test.pdf
============
Hier wil ik een aantal tips gaan geven om een Land Rover (maar dat kan natuurlijk voor meerdere auto's worden toegepast) te behandelen met vet van helaas in slechts kleine kring bekende Mike Sander. Nu is dat een duitse kerel, aan de Nederlandse importeur zul je meer hebben als je zelf spullen wilt kopen: Mike Sander Nederland (Garage P vd Pols, Bennebroek). En voor onze zuiderlingen is het wellicht verstandig eens in de Mike Sander Shop Belgie te shoppen. (Mooie site overigens)
Auto's roesten. Dat is niet handig. Het zou niet eens hoeven, maar goed, roest is een gegeven waar we ons tegen kunnen wapenen. Dat gaan we doen en ik zet hier uiteen hoe ik dat heb gedaan, voorlopig alleen over het chassis van mijn Land Rover, maar de toepasbaarheid van dit verhaal is groot genoeg voor andere plekken.
Waarom roesten auto's? Vooral onder invloed van water, wat een omgeving maakt om ijzer makkelijker aan de lucht te laten vervallen naar zijn eigen oxide, ijzeroxide, ook wel "roest" genaamd. Water komt vooral van condens, en in veel mindere mate van regen. Het proces wordt verergerd door zouten in dat water (denk aan de zee, pekel). De auto regelmatig goed wassen, ook de onderkant, scheelt enorm.
Een Land Rover specifiek type roest is er ook nog: aluminium dat via water in contact komt met ijzer, roest ook. Afscherming van deze contacten (rubber ertussen, bijv.) is erg belangrijk. Maar een andere benadering is zorgen dat er geen water tussen deze materialen kan komen.
Wat doen we preventief tegen roest?
Dat laatste is de enige serieuze optie, de eerste vier namelijk zijn opties waar je niet echt invloed op hebt. Je woont nu eenmaal hier, gaat zeker niet meer kilometers rijden onder het mom van anti-roest. En airco hebben de meesten van ons nou eenmaal niet. Wassen helpt wel maar niet veel, en alleen voornamelijk aan de buitenkant van de wagen. Er zit eigenlijk maar een ding op: we zorgen dan dus maar dat vocht dat er wel is, geen kwaad kan. Vocht is een gegeven waar we mee moeten leren leven. Maar niet met roest!
Elke plek die je wilt behandelen vraagt om een specifieke oplossing. Een uitlaat wordt bijvoorbeeld te heet om te behandelen, een holle ruimte is anders dan de motorkap. En vraagt dus ook een andere oplossing. Hierbij gelden een aantal eisen die aan elke oplosing worden gesteld:
Grofweg bestaan er twee soorten zaken die we af moeten dekken, die je kunt onderscheiden:
Dit zijn de lagen die je ziet, van buiten. Hieraan worden specifieke eisen gesteld:
Uit bovenstaande moge duidelijk zijn dat verf gebaseerde producten de voorkeur hebben: die zijn hard, krasvast en sluiten de onderlaag goed af (mits goed aangebracht, natuurlijk).
Holle en andere binnenruimtes, de ruimtes die toch niemand zal zien, zijn op het uiterlijk niet snel belangrijk. Er spelen andere dingen mee:
Niet elk product dat op de markt is voldoet aan al de genoemde eisen. Let wel dat ook na een aantal jaren na het aanbrengen het product nog steeds zou moeten voldoen, en zo niet, dat het dan geen drama moet zijn om de beschermlaag bij te werken. Een Land Rover is een auto die na 20 jaar nog moet rijden, de tand des tijds moet dus worden doorstaan. Hammerite bijvoorbeeld is een enorm goede afdekker, maar op termijn geen goede hechter. Wat er kan gebeuren na verloop van tijd is dat er water (condens) onder de verflaag komt, wat je echter niet ziet omdat de huid nog steeds heel lijkt. Tot je bobbels ziet in de verf. Het water doet wel zijn verwoestende werk, en als het eenmaal af gaat bladderen heeft "vijand roest" zijn verwoestende werk al gedaan, en ben je echt te laat. Owatrol (pure olie) is bijvoorbeeld een heel goede hechter en afdekker, echter, die hechtende werking vergaat na verloop van tijd. Dat is natuurlijk ook niet handig. In het algemeen geldt: een goede laag zou er eentje zijn die al deze eigenschappen bezit.
Als buitenlaag, bijv. op de motorkap, wil je natuurlijk een mooie, harde, strakke laag hebben zitten. Dat wordt dus een verf product. Het is verstandig een ondergrondlaag aan te brengen waarin bijvoorbeeld owatrol als verfverdunner is gebruikt met bijvoorbeeld menie als afdekker van het blanke staal, daarna af te lakken met een goed harde verf. Verven doe je in meerdere dunne laagjes, en dus niet in een keer een dikke. Die buitenlaag moet goed hard zijn, verdunnen met Owatrol is dus daarin niet verstandig.
In een holle ruimte is verf echter minder handig, en voldoet vet beter. Verf is minder handig, omdat de ondergrond onbekend is van struktuur (Schoon? Roestvrij? Vetvrij?), er nooit gegarandeerd kan worden dat het aanbrengen ook echt op alle plekken plaats heeft gevonden, je kunt het tenslotte niet zien. Verf, eenmaal uitgehard, zal alleen maar zijn werk doen op de plek waar het is aangebracht. Als je niet elke hoek kunt garanderen, blijf je dus kans op roest houden. Er zijn er vele verschillende varianten van vet, die in verschillende producten terugkomen. Waxoyl, lijnzaadolie, bijenwas, bitumen (niet alleen maar vetten dus). Pure vetten zijn in het voordeel, omdat deze niet vergaan, en mocht de laag beschadigd raken, dan is reparatie eenvoudig, door een simpelweg overheen te spuiten. De ondergrond hoeft niet echt perfect schoon te zijn, en het is ook geen punt als het aansluit op een andere vetlaag ernaast. En nog grappiger is het zelfreparerende effect: op een warme dag vloeit het vet weer wat uit. Ook over eventueel wat kale plekken. Voor holle ruimtes wordt ook vaak tectyl gebruikt. Tectyl is een prima product (het is eigenlijk een productreeks, gemaakt door Valvoline), het hecht goed, sluit goed af, dat echter na verloop van tijd toch echt uitdroogt, waardoor het nog iets krimpt en dan scheurt, en dus niet meer goed afdekt (ML is daarin waarschijnlijk beter, omdat het wat dunner is qua substantie, maar blijft vettig). Let wel dat dat een fors aantal jaren duurt, na een jaar of tien zal het er echt nog prima opzitten.
Vetten en andere anti-roest middelen zijn er dus in vele soorten, zo bleek ook bij een test van Autobild. Dit duitse autoblad nam de proef op de som, en heeft een drie jaar durende test uitgevoerd, om de werking van een groot aantal van deze producten eens onder de loep te nemen. De uitkomsten van deze test zijn schrikbarend: bijna geen enkel product dat zich specifiek op deze markt richt, zou de naam "antiroest" mogen dragen. Sommige producten bleken bij gebruik zelfs hetzelfde effect te hebben als dat het niet was gebruikt... Oeps. Het beste middel tegen roest, in deze test, bleek het vet van Mike Sander. Het is een vet, dus alleen bruikbaar op plekken waar het niet erg is dat het er niet uitziet, zeg maar.
Voor een holle ruimte kies ik bij voorkeur een dubbele strategie: een verfproduct als basis (Menie/owatrol) en er overheen goed vet, dat van Mike Sander dus.
De binnenkant van het chassis reinigen is een klus waarvoor je een zogenaamde rioolrat nodig hebt. En een hogedrukreiniger om deze op aan te sluiten natuurlijk. Het chassis van de meeste modellen van Land Rover is goed te bereiken via de achterkant, door in de achterbalk (crossmember) een gat van zo 20mm doorsnede te boren in het verlengde van de beide cassis-koker-balken. Dan past een rioolrat er goed doorheen. Vijl wel even goed de scherpe randjes van het geboorde gat weg, je wilt wel je materiaal heel houden. Om de voorkant te bereiken haal je de bumper er af, daar zit al een gat achter verstopt.
Daarna spoel je net zo lang (liefst in meerdere etappes) het chassis door, tot er schoon water uit de diversie gaten komt, en er geen enkel korreltje roest, zand, blaadjes, dennenaalden of steentjes meer meekomt. Dat is overigens soms best lastig te zien....
Hierna goed laten drogen.
Wij hebben gekozen voor een eerste behandeling van het chassis met een basislaag van menie, vermengd met owatrol olie. Owatrol bijmengverhouding 1 op 10 ongeveer. Hierbij alvast een paar foto's van deze eerste dag.
Benodigheden zijn redelijk wiedes:
Tips:
Het principe van het aanbrengen van vet in een holle ruimte is: verwarm het vet, tot het dun vloeibaar is, spuit het met een drukbeker en een holleruimte-spuit in het chassis. Bij het spuiten zal het al een beetje stollen (door de verneveling koelt het vet snel af). Waar je tegenaan gaan lopen is dat deze spuitlans zelf ook afkoelt, na gebruik, en tussendoor dus verwarmd moet worden om niet dicht te slibben, de reservoirbeker enorm heet wordt en dus met handschoenen moet worden vastgepakt etc. Maar, als je mijn verhaal even goed doorleest, ben je gewaarschuwd, en zul je niet snel voor verrassingen komen te staan. Alle materialen die je nodig hebt kun je kopen via Mike Sander, of via bijv. www.korrosionsschutz-depot.de. Let op dat de slang die je via hen kunt kopen een spuitnippel heeft die loslaat, is niet handig, als ie in je chassis knalt. Die krijg je er nooit meer uit... De oplossing: lees verder! Wij gaan namelijk het materiaal zelf maken. Simpel te doen, beter van kwaliteit en goedkoper ook nog.
Benodigheden:
In bovenstaande lijst staat dat je een drukbeker nodig hebt, dat is een beker waar lucht IN de vloeistof wordt geblazen, waardoor deze naar buiten wordt gedrukt. Normale goedkoperen systemen zijn puur voor verf bedoeld, waar lucht op hoge snelheid langs de beker stroomt en zo de vloeistof meezuigt. Deze koelt daarbij echter sterk af, wat met het hete vet erg onhandig zou zijn. Let op dat drukbekers meestal bedoeld zijn om kokers met een bepaalde substantie mee te spuiten. Die moet je dus neit hebben, je moet wel de vrije keus hebben in wat je in de beker doet!
De spuitslang heeft natuurlijk nog een spuitmond nodig. Deze heb ik als volgt gemaakt:
Rest mij je om je heel veel succes te wensen. Vragen beantwoord ik graag. En de artikelen van Autobild, die heb ik wel, maar mag ik je niet aanbieden als download, vanwege copyright. Maar wie houdt me tegen als ik ze je opstuur? ;-)
Ik snap dat dit artikel mogelijk nog niet genoeg is voor iemand die het nog nooit gedaan heeft. Ik heb geprobeerd echt alles aan bod te laten komen, maar iemand anders lost het mogelijk ook op een andere manier op, en dat is prima. Het staat je vrij om lekker er op los te improviseren, verbeteringen te maken, graag zelfs. De hier beschreven oplossing is erg goed bevallen, maar het kan altijd beter, nietwaar?
Wil je nog meer lezen, de volgende webpagina's kunnen je van nut zijn:
De webshop van Korrosionsschutz. In het duits, maar goed te begrijpen.
De website van Mike Sander zelf. Ook in het duits, maar erg leuk om te lezen.
De artikelen uit Autobild. Lees goed op deze pagina hoe je daaraan komt.
Ik heb dit artikel met veel plezier geschreven, het komt recht uit mijn hart, en kan fouten bevatten. Oplossingen werkten bij mij vrijwel perfect, dat is voor niemand die het nadoet gegarandeerd. Denk na bij alles wat je doet. Het vet is heet, maar wordt gelukkig niet zo heet gespoten als ie wordt gevuld. Ik groet je, en wens je heel veel plezier als je het zelf wilt doen. Enne, tip, als je wat wilt lenen of huren tegen prikkers-tarief, dat kan hoor.
Groet, Sander Lelieveld